BEDEVAART LOURDES

BEDEVAART  LOURDES
Thema: Rostvast vertrouwen

Op zondag 14 juli 2024 vertrokken rond 07.00 u., 26 mensen uit Merelbeke en omstreken op bedevaart naar Lourdes Frankrijk met Intersoc. Valiezen werden ingeladen op bus en TGV, en iedereen nam plaats in de trein. Onderweg leerden we elkaar al wat beter kennen. Iedereen was behulpzaam voor de ander en dat werd enorm gewaardeerd. Na het nuttigen van ons avondmaal in ons hotel Miramont, gingen we rond 21.00 u. nog even een groet aan de grot brengen.
Maandag werd er reeds vroeg verzameld voor de openingsviering in de basiliek van de Onbevlekte Ontvangenis met als onderwerp: Maria, de moeder van de liefde en de hoop. 
Daarna volgde de groepsfoto en werden we door José getrakteerd met heerlijke pralines voor zijn verjaardag. Proficiat José! We vertelden elkaar waarom we naar Lourdes kwamen en hierdoor ontstond een grote verbondenheid in onze groep.
In de namiddag kon je mee op bezinningstocht ‘in de voetsporen van Bernadette’. We stonden even stil bij haar geloofsweg en wilden door het leven van Bernadette ons eigen geloof verdiepen. Terug een ontdekking voor sommigen!
Om 17.00 u. was er de sacramentsprocessie in de basiliek van Pius X (of de ondergrondse). Toch een aangrijpend moment. Bij het buitenkomen werden we wel verrast door een regenbui!
Dinsdag werd gestart met de verzoeningsviering in de kapel van Maximiliaan Kolbe. Hier was het thema: de eerste steen werpen. Wie wou kon even naar voor komen voor een handoplegging of een persoonlijke belijdenis bij een priester.
Na deze viering stond de kruisweg over de berg op het programma. Anderen kozen om een kaarsje voor zichzelf of voor anderen thuis, te laten branden bij Maria.
In de namiddag kon men deelnemen aan de kruisweg van de verrijzenis (gemaakt door Maria de Faykod uit carraramarmer), daarna werd een glaasje drinken op een terras geapprecieerd of er werd gekuierd in de winkeltjes. ’s Avonds trokken we met z’n allen naar de lichtjesprocessie. Die avond waren we, naast de Italianen, Britten, Schotten, Ieren…,met 2000 Vlamingen! Het kippenvelmoment was toch toen de Schotten begonnen te spelen op hun doedelzakken. Een aangrijpend moment!
Woensdag werd een rustdag ingelast en kon je kiezen voor 
een daguitstap naar Lac d’Artouste.  Met de bus, de kabellift en het treintje vertoefden we op 1920 m hoogte in de bergen, met prachtige uitzichten en een zonovergoten omgeving 
een halve daguitstap naar Pont d’Espagne: de poort naar het Nationaal Park van de Pyreneeën. Na 10 minuten wandelen kon je de waterval bewonderen. Op de terugweg zou even gestopt worden aan de abdij van Saint-Savin.
Die dag was er eveneens voor de thuisblijvers de Nationale viering, wat terug een beklijvende ervaring was.
Donderdagmorgen werden alle Vlamingen uit Antwerpen, Brugge, Gent, Hasselt en Intersoc  uitgenodigd voor de viering aan de grot. Verschillende bisschoppen, priesters en diakens gingen deze viering voor.
Mgr. Johan Bonny hield de homilie aan de grot met volgende inhoud:
‘Maria vroeg Bernadette om een kerk te bouwen op een plaats waar niets dan water was en om in processies te komen. Wat onwaarschijnlijk bleek, is waar geworden. Wij komen naar de basilieken en gaan mee in de processies ter ere van Jezus in het Heilig Sacrament en stappen mee tijdens de processie voor Maria. Samen in processie stappen met zoveel verschillende mensen is een mooi beeld van de kerk: een stoet door de wereld, door de geschiedenis.
In de processie stappen we mee achter onze vlag. Het geeft een gevoel van fierheid, verbondenheid en vreugde. Terug een beeld van onze kerk: samen onderweg met Jezus en het evangelie, samen onderweg met Maria. Een Kerk waar we ook onszelf mogen zijn!
Het belangrijkste in elke processie komt achteraan: het Heilig Sacrament of het beeld van Maria. Zo is het ook in ons leven en in de Kerk. Je voelt aan het einde dat het de moeite waard was om mee te stappen. Daarom vragen we: Help ons God dit vol te houden, daarvoor bidden we in elke processie.’
In de namiddag trokken we te voet of met de bus naar Cité Saint-Pierre of de groene kathedraal voor de zendingsviering met als thema: Zorg voor elkaar. Hier ontvingen we elk een kei, waarop ieder van ons een wens geschreven had, en kregen we een zelfgehaakte bloem. We dronken ook samen een glaasje als afsluiter. Onze groep nam nog even afscheid aan de grot, toch een heel betekenisvolle plaats. We kwamen naar Maria met onze vragen en twijfels, onze vreugde en verdriet. Het bijeen zijn is een teken van hoop en van vrede. Een teken van gemeenschap tussen mensen. We hopen dit gevoel te bewaren, zodat we weer een tijdje tegen het leven bestand zijn, dat soms hard kan zijn.
Na het lekkere avondmaal kwamen we samen met de groep uit Ternat voor een gezellig samenzijn. Er werd gezongen, dankzij Marcel en 2 mannen van Ternat, maar er werden ook leuke anekdotes verteld door Roeland. Iedereen was in zijn nopjes! Een mooie afsluiter van onze bedevaart. 
Vrijdagmorgen vertrokken we met een voldaan gevoel terug naar Merelbeke, waar iedereen een warm afscheid nam van elkaar.
In oktober komen we terug samen om alle mooie foto’s te bewonderen in een filmpje en in een fotoboek, maar ook om te genieten van de opgedane ervaringen en de mooie vriendschappen, die zijn gesmeed.
En… misschien zien we elkaar een andere keer terug!

Marleen