Een deugddoende parochiale bedevaart naar Oostakker Lourdes!

Een deugddoende parochiale bedevaart naar Oostakker Lourdes

Een blij gevoel van verbondenheid

Na drie jaar ‘corona-onderbreking’ konden we eindelijke onze mooie traditie heropnemen, en op zaterdag 28 mei, met onze parochie op bedevaart gaan naar Oostakker Lourdes.

Een paar dapperen kwamen te voet, andere per twee of in grotere groepen per fiets; de meeste met eigen vervoer of carpooling.

Het was heel leuk om elkaar te ontmoeten aan de basiliek.   “Wij zijn van Munte, en wij van Lemberge”.  Anderen kwamen van Landskouter en Scheldewindeke.  Ook Oosterzele en omgeving, Melsen en Schelderode waren van de partij; en ook veel mensen van Bottelare en Merelbeke.  Het samen onderweg zijn, en deze kennismaking en ontmoeting,  gaf metéén al een blij gevoel van verbondenheid.

Mooie viering waarin ‘bidden’ centraal stond

Om 17.00 u. verzamelden wij allen in de basiliek voor een mooie eucharistieviering, voorgegaan door E.H. pastoor Adrien Dhooghe en diaken Luc Pontzele.

Onder leiding van organist Herman De Mil en dirigente Hilde Marichael, zong het koor ‘Klein land van Rhode’ heel mooie Marialiederen.  Alle aanwezigen in de goed gevulde kerk zongen mee, wat ons gevoel van verbondenheid nog verstevigde.  Er ging een deugddoende kracht uit van het samen bidden en zingen.

De volledige viering stond dan ook in het teken van ‘het gebed’.  In de lezingen hoorden wij telkens mensen bidden. Het nodigde ons uit om biddend in de wereld te staan.  Je kan alleen bidden of in groep; je kan thuis bidden, in de kerk of in de natuur.   Bepaalde plaatsen trekken speciaal aan om te bidden: plaatsen waar mensen steun ervaren.  Dit zijn vooral de plaatsen waar Maria wordt geëerd, zoals aan de grot in Oostakker Lourdes.  Mensen hebben doorgaans een sterke band met Maria omdat zij zo eenvoudig menselijk nabij is.

Het bidden van Jezus

Het evangelieverhaal voerde ons binnen in het bidden van Jezus zelf.

Jezus, vertrouwd en opgegroeid met de gebeden van het Joodse volk, gaf aan het gebed een zeer belangrijke plaats in zijn leven.  Hij bad in de tempel en met zijn leerlingen. Heel vaak ging Hij alleen bidden op een eenzame plaats. Soms kwam het gebed vreugdevol in Hem op: ‘Ik prijs U hemelse Vader’.  Treffend is het bidden van Jezus in zijn angst en lijden: ‘Vader, laat deze beker aan mij voorbij gaan’ en ‘niet wat Ik wil, maar wat Gij wilt’ … en ‘Vader, vergeef het hen want ze weten niet wat ze doen!’.

Hoe staan wij tegenover angst en lijden in het leven?  Kunnen wij dan ook bidden en op 

God vertrouwen ?  Hoe staan wij tegenover hen die ons kwaad doen?  Beminnen wij hen, zegenen wij hen, vergeven wij hen ….zoals het evangelie vraagt?

‘Laat hen allen één zijn Vader’

Jezus bidt voor zijn leerlingen en voor allen die in Hem geloven, ook voor ons: ‘Laat hen allen één zijn, Vader’.  Hij bidt ook voor al diegenen die dank zij onze getuigenis hun vertrouwen stellen in Hem.  Dit is metéén een duidelijke oproep om de Blijde Boodschap gestalte te geven in ons leven en te getuigen van Gods oneindige liefde en goedheid.

Wij mogen geloven dat het gebed van Jezus, die altijd verder bidt voor ons en voor eenheid onder ons, in vervulling gaat en blijft in vervulling gaan.   Laten wij dan ook dit gebed van de Heer om eenheid echt ter harte nemen in ons leven en in onze samenwerking met elkaar.

Een mooie afsluiter

Na de viering gingen vele mensen nog kaarsen aansteken aan de grot en er bidden in de stilte van de avond.  Ook de ommegang langs de verschillende kapelletjes met mysteries werd al biddend gedaan.  Sommigen gingen daarna nog iets drinken of nuttigen op een terrasje, om nog wat na te babbelen en gezellig samen te zijn.

De fietsers vertrokken terug naar huis.

Iedereen was blij en enthousiast: het had deugd gedaan om samen met gans onze parochie rond Maria samen te zijn, te bidden en eucharistie te vieren.

Bernadette