lichtmis

Samen een kaarsje aansteken bij het Mariabeeld©Marleen

 

lichtmis

Even iets vragen aan Maria©Marleen

 

Eerste kennismaking met onze eerste communicanten.

‘Een Lichtmis-luisterwandeling!’

Op zoek naar het Licht

In het kader van Lichtmis maakten de aanstaande eerste communicanten van Flora op zaterdag 29 januari en 5 februari een gezins-Lichtmis-luisterwandeling.  Ze legden een mooi parcours af en maakten via audiofragmenten kennis met Jozef, Maria, Hanna, Simeon en zelfs met de duistere koning Herodes.

Na elke ontmoeting kregen ze een leuke en zinvolle opdracht, en vervolgens een puzzel of raadsel waarmee ze woorden konden verdienen.  De tocht eindigde bij een ‘Lichteiland’ in de kerk.  Daar konden ze met hun woorden een zin vormen rond de betekenis van Lichtmis,

een kaarsje aansteken en een gebed zeggen.

Het licht van God schijnt voor ieder van ons.

Onderweg vertelde Jozef dat het bij hen de gewoonte was om 40 dagen na de geboorte van je eerst geboren zoon, God te gaan danken in de mooie grote tempel van Jeruzalem.  De tempel was zeer prachtig gemaakt met kostbaar materiaal en goud : alles schitterde er.   Maar het mooist in de tempel is het licht – het licht van God dat schijnt voor ieder van ons.   

Ook al is het soms donker in het leven, toch schijnt het Licht van God warm en liefdevol op elke mens.

Overal ‘lichtjes’ in het donker

Maria vertelde verder hoe ze overal lichtjes zag in het donker.  Toen Jezus werd geboren in het stalletje was het nacht, maar toch niet donker.  Ze zag licht op Jozefs aangezicht toen hij Jezus vasthield; en lichtjes in de ogen van de herders die op bezoek kwamen.  Een lantaarn naast haar liet het goud dat de koningen hadden gebracht glanzen.  Die hadden een ster gezien die meer licht gaf dan alle andere.  Het kleine stalletje in Bethlehem werd een eiland van licht rond Jezus die het Licht voor de wereld zou worden.

Licht overwint het duister

Totaal anders dacht echter koning Herodes.  Hij hield alleen maar van het donker, want dan kan je je eigen zin doen en lui en onverschillig zijn … Het enigste licht is hijzelf, dacht hij.

Van dat lichteiland moest hij niet weten, dat moest verdwijnen.  Wat natuurlijk nooit zou lukken, want het licht overwint altijd het kwade of het duister.

Jezus, licht voor de wereld

In de tempel ontmoetten ze Hanna, die heel veel in de tempel was om te bidden. Daar ben je dicht bij God en God is dan zo dicht bij jou dat je weet wat God zegt.

Ze wist dat God zelf naar ons toe zou komen als een kind dat later licht zou brengen over de hele wereld.

De stokoude Simeon beaamde dit.   Hij herkende Jezus als God-met-ons. Simeon wenste dat Zijn Licht op ons allen en op alles in ons leven zou schijnen; en  dat we zelf zouden proberen een licht te zijn voor de anderen.   Wij kunnen dit door gewoon Jezus na te volgen en de mensen graag te zien.  Iedere keer dat we andere mensen licht en warmte geven, krijgen we zelf licht.  En iedere keer dat we zelf licht krijgen, kunnen we het doorgeven.

Waar er licht is, verdwijnt de duisternis, en bouwt men mee aan een wereld vol warmte, vreugde en vrede… aan het Rijk Gods.  Laat dat licht maar schijnen en groeien …

Catechisten eerste communie Flora

Bernadette

 

Zoeken

Dekenaal nieuws