WIJ ZIJN IN BLIJDE VERWACHTING!
4de zondag van de Advent
Op 19 december ontsteken we de 4de kaars op onze adventskrans. Het is nu volop licht en weldra verwelkomen wij Jezus in ons midden.
Vandaag komt terug Jesaja aan het woord. Het kind krijgt nu een naam ‘Immanuel’, wat betekent ‘God met ons’.
We lezen nu ook in het evangelie over de engel, die een bezoek brengt aan Maria, die uitverkoren is om de moeder te worden van Jezus. Het woord engel komt van een Grieks woord, dat ‘boodschapper’ betekent. Elke engel wil zeggen: mensen hebben in dit verhaal, de aanwezigheid van God ervaren.
Naam geven
Men besteedde in Jezus tijd veel aandacht aan de betekenis van een eigennaam.
Het geven van een naam, houdt in dat de vader het kind in zijn familie opneemt. Omdat Jozef stamde uit het geslacht van David, wordt Jezus zo een ‘zoon van David’. De naam zelf heeft ook een betekenis, die een opdracht inhoudt voor dat kind.
Namen hebben soms iets te zeggen: een mededeling, een opdracht, een overtuiging, een geloof ...
De naam Jezus betekent: ‘God zal redden’.
Je, Jo, Ja in joodse namen verwijst naar Jahweh, God.
Het woord Geest is afkomstig uit het Hebreeuws en betekent 'adem' of 'wind'. Wie vervuld was van de Heilige Geest werd gezien als iemand die door Jahwe uitverkoren was. Maria was vervuld van de Heilige Geest.
Jozef
In het evangelie van Matteüs krijgen me meer zicht op Jozef: Hij is een slaper, waarin allerlei belangwekkende dingen gebeuren. Door zijn slaap neemt hij afstand van de problemen en gaat hij niet hals over kop impulsief reageren.
Dit gebeurt ook in ons leven. Zo vallen de puzzelstukjes beter op hun plaats en komen er onverwachte, creatieve oplossingen naar voren.
Er wordt Jozef gevraagd om zijn verantwoordelijkheid op te nemen en voor Jezus te zorgen. De vader stuurt zijn kind het leven in, met zijn eigen taak, met zijn eigen roeping. Jozef moet ervoor zorgen dat Jezus kan uitgroeien tot een eigen persoonlijkheid.
Volgens Johan Verschueren s.j. is Jozef een leiderschapsmodel geworden. Hij kiest in zijn overwegingen steeds voor het grotere goed, steeds voor anderen en nooit voor zijn particuliere eigenbelang.
Van ons als christen wordt verwacht dat wij Jezus aannemen en hem laten groeien in ons leven. In de mate dat we Jezus verwachten, zijn we ook betrokken in zijn groei en in zijn ontplooiing. Jezus is reeds in ons geboren, we moeten hem enkel de vrije ruimte geven.
Maria en Elisabeth
In het evangelie van zondag gaat Maria op bezoek bij haar nicht Elisabeth. Het is een wonderlijke ontmoeting van 2 vrouwen, die allebei zwanger zijn van een bijzonder kind.
Elisabeth werd moeder van Johannes, waarvan we in de lezing vorige zondag gehoord hebben. Uit deze ontmoeting kennen we het Weesgegroet.
God koos iemand uit, die heel eenvoudig was.
Hij liet zijn zoon, als teken dat Hij houdt van alle kinderen, gezond of ziek, rijk of arm, geboren worden onder moeilijke omstandigheden.
Maria en Jozef moesten een lange en vermoeiende reis maken. Er was nergens een slaapplaats, zodat Maria moest bevallen in een stal. Dankzij de os en de ezel was het niet té koud. Jezus werd niet geboren in een comfortabel, zacht wiegje maar in een kribbe. Na zijn geboorte moesten Maria en Jozef vluchten naar Egypte.
Toch zijn Maria en Jezus gezegend: God houdt van hen!
Door dit verhaal maakt ons duidelijk, dat wie we ook zijn, we bij Jezus geborgenheid kunnen vinden.
We naderen stilaan Kerstmis. Laat ons mee ‘verwachten’ met Maria.
Advent is verwachten
Advent is verwachten,
bidden en doen
om met Kerstmis
een stap dichter bij Hem te zijn
die kwam en die blijft komen.
Marleen
