©Matthijs van der Ham via Pixabay
BIJ HET FEEST VAN PASEN
Het lege graf is de ruimte voor geloof
Maria Magdalena, degene die Jezus' voeten had gezalfd en teder had gekust, degene van wie Jezus zei dat overal waar het evangelie werd verkondigd, de mensen zouden vertellen wat zij had gedaan, ter nagedachtenis aan haar - diezelfde Maria was de eerste die naar het graf kwam op de ochtend van de derde dag. En wat vond ze? Een leeg graf. Ze rende naar Simon Petrus en Johannes om het te vertellen. Zij kwamen aangerend. Ook zij waren op zoek naar de Heer. En wat vinden zij? Ook zij vinden een leeg graf.
Dit lege graf heeft een heel groot belang in het Nieuwe Testament. Niet dat het een bewijs is voor de opstanding. In werkelijkheid bewijst het lege graf niets. En juist omdat het niets bewijst, vormt het de ruimte van het geloof. Johannes, die over zichzelf spreekt en zijn aankomst bij het graf vertelt, schrijft: "Hij zag en geloofde". Wat hij geloofde was iets heel anders dan wat hij zag.
De leerlingen van Jezus zagen het lijden, de dood en begrafenis op Goede Vrijdag. Later zagen ze Jezus tijdens de verschillende verschijningen na de Verrijzenis. Maar niemand was aanwezig op het moment van de opstanding. Niemand "zag" deze gedenkwaardige gebeurtenis. Het leven van Jezus is onderwerp van historische, wetenschappelijke kennis. De Verrijzenis daarentegen is geen onderwerp van wetenschappelijke kennis en kan dat ook niet zijn.
Het lege graf is de ruimte voor geloof
Aan het kruis zei de stervende Jezus: "Vader, Vader, waarom hebt u mij verlaten? En een paar minuten later: "Vader, in uw handen beveel ik u mijn geest". Er is geen logisch verband tussen deze twee woorden. Maar tussen deze twee momenten zit een kloof die enkel kan opgevuld worden met geloof. Het lege graf is de ruimte voor geloof.
We ontmoeten deze kloof, dit lege graf, ook in ons eigen leven.
Er zijn momenten in het leven waarop we Gods aanwezigheid sterk voelen, situaties waarin Zijn nabijheid in ons individuele leven, gemeenschapsleven, gezinsleven of zelfs kerkelijk leven zichtbaar wordt.
En dan, op sommige dagen, komen we allemaal op doodlopende wegen, geblokkeerde paden, situaties die geen zin hebben - met andere woorden, lege graven.
Dan moeten we blijven geloven in Gods aanwezigheid in ons leven, zelfs als alles uit elkaar lijkt te vallen, zelfs als we ons geestelijk elan dor voelen, zelfs als we ons gedragen op een manier die we niet zouden willen, zelfs als we weten dat we zondaars zijn.
Alleen dan, door de sprong van geloof te wagen over het lege graf van onze menselijke verwachtingen heen, kunnen we herboren worden tot ware hoop.
De belofte van Christus
De Kerk zelf maakt vandaag een crisis door die haar geloofwaardigheid in twijfel trekt. Ondanks de zonden van haar leden blijft het lege graf ook hier de ruimte voor geloof waar de belofte van Christus om bij zijn Kerk te zijn, even levendig weerklinkt als altijd, tot het einde der tijden.
De toekomst zal natuurlijk afhangen van ons geloof in God, maar het zal ook afhangen van ons geloof in de mens - in de mens als door God geschapen naar zijn beeld en gelijkenis.
Jezus ontmoeten
Op de ochtend van de opstanding nodigde Jezus zijn leerlingen uit om hem in Galilea te ontmoeten. Jezus ontmoeten in Galilea is hem ontmoeten in ons dagelijks leven, ook in onze beperktheden met al hun rare en vergankelijke gewoonten. Hem ontmoeten in ons Galilea veronderstelt dat we het lege graf hebben bezocht, dat we door de lege ruimte van het geloof zijn gegaan waar we onze persoonlijke ambities hebben begraven. Het veronderstelt dat we het leven volgens de wijsheid van deze wereld hebben opgegeven om te leven volgens de dwaasheid van de zaligsprekingen. Het veronderstelt dat we ons op een bepaald moment - minstens één keer in ons leven - naar voren gesmeten hebben, om de sprong van het geloof naar de andere oever te wagen, alles achterlatend, onze bruggen opgeblazen en onze boten verbrand.
Laten we de Heer danken dat Hij ons het geloof heeft gegeven dat ons in staat stelt om deze weg met vreugde en vertrouwen te vervolgen.
De Heer is waarlijk verrezen. Wij hoeven niet langer bang te zijn. Jezus is verrezen uit de dood en wij met Hem.
Zalig Paasfeest
diaken Luk Thomas
pastoraalcoördinator Emmaüsparochie
