'Vergeef mij Heer, en help mij dit masker af te leggen' ©Bernadette
Alle vormelingen strekken hun handen terwijl de as gezegend wordt ©Bernadette
Moge dit askruisje voor jou een teken zijn van geloof en hoop, van ommekeer en een nieuw begin ©Bernadette
EEN ZINVOL TEKEN OP ONZE BEVRIJDENDE TOCHT NAAR PASEN
Aswoensdagvieringen
Op Aswoensdag kwamen de aanstaande vormelingen van Merelbeke, Bottelare en Balegem -en vele parochianen - samen in de St.-Pietersbandenkerk van Merelbeke voor een gebedsviering met as-uitreiking. De prachtige en stemmige viering werd voorgegaan door diaken Tom en diaken Luc.
Heer, help mij mijn masker af te zetten
Na een hartelijk welkom door diaken Tom, werd het thema van de viering toegelicht.
Met carnaval dragen wij graag een masker. Maar hoe dikwijls dragen wij geen masker, ook al is het geen carnaval? Een masker van ‘ik-ik-ik’, van oneerlijkheid en onverdraagzaamheid, een masker van ‘liever-lui-dan-moe’ en van ‘daar heb ik geen tijd voor…’. In het bekeringsmoment vroegen zes kinderen aan God de kracht om deze maskers af te leggen, en om ons te helpen ons hart groot en vrij te maken … zodat we voor elkaar de ruimte kunnen scheppen om als gelukkige mensen samen te leven.
Als teken van hun bereidheid daartoe, legden de kinderen hun masker af.
De kracht van vuur
Eén van de maskers werd als symbool van ‘al wat niet zo fraai is in onze manier van leven’ verfrommelt en in brand gestoken. Vuur reinigt en zuivert.
Ook palmtakjes van vorig jaar werden er bijgelegd als teken van onze hoop op, en ons verlangen naar nieuw leven. Vuur brengt mensen samen. Rond het vuur voelen wij ons met elkaar verbonden. Vuur symboliseert warmte, licht, … We werden opgeroepen om even in stilte naar het vuur te kijken en in persoonlijk gebed God de kracht te vragen ons te helpen onze maskers af te leggen, en ons te stimuleren ‘vol vuur en vlam’ met Jezus op weg te gaan in ons leven.
Een mooie leidraad in het evangelie
Daarna luisterden we aandachtig naar het evangelieverhaal waarin Jezus ons oproept om echt en waarachtig te zijn. ‘Een mens kijkt naar het uiterlijke, maar God kijkt naar het hart. Als je bidt of vast, of als je een goede daad stelt; doe het dan niet voor het oog van de mensen. Doe het onopvallend. God, je Vader, ziet in het verborgene en zal je ervoor belonen.’
In de homilie zochten we vervolgens samen hoe we daadwerkelijk die woorden van Jezus kunnen beleven en toepassen als werkpuntjes in deze veertigdagentijd. De kracht daartoe vroegen wij in de voorbeden. Enkele kinderen bouwden bij elke bede de afbeelding van een mooie blije en vreugdevolle mens steeds verder op.
Laat deze as een teken zijn van onze goede wil om te leven als Gods kinderen
Daarna volgde de aswijding. Bij de bede om zegen over de as, mochten alle kinderen mee vooraan de handen uitstrekken over de as. ‘Laat deze as voor ons een teken zijn van zowel onze zwakheid als van onze goede wil om te leven als Gods kinderen.’
Terwijl er mooie orgelmuziek speelde, werd de as in de vorm van een kruisje over ons hoofd uitgestrooid. “Bekeert u en geloof in de Blijde Boodschap.” ‘Draag je askruisje met enige fierheid, draag het aan je binnenkant, draag het veertigdagenlang in je manier van handelen en ‘zijn’. Het askruisje is dan ook een meer dan zinvol teken op onze bevrijdende tocht naar Pasen. Verbonden met elkaar en met God baden we daarna het Onze Vader.
Sober, Solidair, Stilte
Bij de zending werden we gezegend om vol goede moed onze maskers af te leggen en met de wegwijzers van ‘stilte, soberheid en solidariteit’ toe te leven naar Pasen.
Bij het verlaten van de kerk kreeg iedereen als symbool een paasei mee met daaraan een grote ‘S’. Een symbool om daadwerkelijk van de komende veertigdagentijd een mooie verdiepende en verrijkende tijd te maken.
Gesterkt en dankbaar gingen we na deze deugddoende viering naar huis … op weg naar het nieuwe leven van Pasen.
Stemmige avondviering met as-uitreiking in Bottelare
In de St.-Annakerk van Bottelare ging er ‘s avonds een bemoedigende eucharistieviering door, met aswijding en uitreiking van de askruisjes. Ook dit werd een zeer mooie viering, gedragen door het gebed van de vele aanwezigen, waaronder ook heel veel vormelingen en kinderen.
Aswoensdag is dan ook een feest van thuiskomen, om met hernieuwde moed en kracht de weg naar Pasen toe te gaan. As is een symbool van vergankelijkheid. Ook ons leven is vergankelijk. Wij blijven niet eeuwig op deze wereld leven; maar zijn voorbestemd om later thuis te komen bij onze hemelse Vader. Het askruisje is dan ook een teken van ‘waakzaam’ te blijven en ons gedurende de komende veertigdagentijd te verzoenen met onszelf, met de anderen en met God: een meer dan zinvol teken op onze bevrijdende tocht naar Pasen: een teken van een nieuw begin. Laten wij er dan ook allen een heel mooie tijd van maken met aandacht voor stilte en gebed, soberheid en eenvoud en met heel veel solidariteit voor allen om ons heen.
Catechisten Vormselcatechese
