Op weg naar het Hoveken ©Marleen
De kruiswegviering in het woonzorgcentrum 'Het Berkenhof' ©Nicole
Verering van het kruis ©Marleen
Het nieuwe vuur, de paaskaars en de zegening van het water (Met de QR-code kan je de gehele fotoreportage bekijken) ©Paul
Misdienaar Catherine steekt kaarsen op het altaar aan, als voorbereiding van de Paasmis ©Hilde
HET PAASTRIDUÜM IN ONZE PAROCHIE
Verslag van de Goede Week:
Het Paastriduüm dat Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Stille Zaterdag met de Paaswake, en Paaszondag omvat, vormt één mooie lange liturgie.
Witte Donderdag
In de St.-Pietersbandenkerk van Merelbeke Centrum ging er op Witte Donderdag een heel mooie viering door, opgeluisterd door koorleden van het St.-Pieterskoraal en bijgewoond door vele gelovigen. Bij het inzetten van het Gloria, weerklonken uitbundig alle klokken en bellen, waarna ze zouden zwijgen tot aan het Gloria tijdens de Paaswake.
Wij herdachten het laatste avondmaal, waarbij Jezus zich ten volle aan ons mensen gegeven heeft. Aan de tafel nam Hij brood en wijn, zegende en brak het, verdeelde het en zei: ‘Blijft dit doen om Mij te herdenken’. Hij stelde hiermee het sacrament van de eucharistie en het priesterschap in.
Bijzonder aan de eucharistie van Witte Donderdag is dat ze een open einde heeft: er is geen zending en zegen. Na de communie werd het geconsacreerde brood in processie naar het ‘rustaltaar’ gebracht. Samen konden we toen bidden en waken bij de Heer – in zijn eenzaamheid - op de vooravond van zijn lijden en sterven.
Kruisverering op Goede Vrijdag.
In al onze kerken kon men om 15.00 u. stil staan bij het lijden en sterven van Jezus.
Ook tijdens de mooie serene avondviering met kruisverering in Oosterzele.
Het ‘lang evangelie’ werd voorgelezen, waarna het kruis werd vereerd.
Op deze dag buigen wij bij de dood van Jezus ons hoofd. We worden er heel stil van. Jezus nam zijn kruis op en droeg de pijn van de hele mensheid. Hij stierf voor alle mensen, en opende hiermee voor ieder van ons de weg naar een nieuw en eeuwig leven.
Tijdens deze viering was er geen eucharistie, maar werd de communie in totale stilte uitgedeeld met hosties die op Witte Donderdag geconsacreerd werden.
Bernadette
Kruiswegviering in Karus, Melle
In heel wat kerken kan je aan de zijkanten de kruisweg zien hangen. Op Goede Vrijdag wordt er stilgestaan bij de kruisdood van Jezus, maar ook bij het kruis dat wij dragen. Iedereen heeft zijn eigen verhaal, zijn eigen beproeving, zijn eigen lijden en verdriet. Wij mogen onze pijn en ons verdriet bij het kruis van Jezus brengen, om van daaruit gesterkt en in verbondenheid verder onze weg te gaan, gedragen door Gods liefde en deze van de medemensen.
In Karus campus Melle, stonden we stil bij de 14 staties van het Diocesaan centrum Groenhoven in Torhout, die geprojecteerd werden en ondersteund door teksten en muziek.
Met de kruisweg stonden we stil bij het lijden van Jezus. Het lijden van Jezus maakt ons ook gevoelig voor het lijden van zoveel mensen vandaag. In dit uur wilden we ons verbonden voelen met mensen dichtbij en veraf, die onder lijden gebukt gaan.
Na de kruisweg brachten we hulde aan het kruis met kaarsjes, waarbij we knielden of een buiging maakten. Hierbij stonden we even stil bij het kruis van Jezus, maar ook bij het kruis dat mensen dragen en dat wij de last van hun schouders met een woord of gebaar kunnen wegnemen.
Na het slotgebed, zending en zegen, gingen we in allen in stilte naar huis.
Marleen
Paaswake in de st.-Annakerk Bottelare
De Paaswake ging door bij valavond. De dienst begon achteraan in de kerk, waar een groot vuur werd ontstoken. De priester sprak een wijdingsgebed over het vuur en ontstak hiermee de nieuwe paaskaars: ‘Het licht van Christus verrijzenis, moge uit ons hart en onze geest alle duisternis verjagen’. Terwijl men in processie naar het altaar ging, gaf men het licht van de paaskaars door aan alle gelovigen. De kerk vulde zich meer en meer met het licht.
Eenmaal de paaskaars op de versierde kandelaar was geplaatst, volgde het hoogtepunt van de lichtritus: de lofzang van blijdschap en vreugde om het licht, om de verrijzenis van Christus. Het orgel speelde vreugdevol, alle bellen en klokken rinkelden en luidden uitbundig en het zangkoor ‘Klein land van Rhode’ zong prachtig het jubelgezang.
Het verrijzenisgeloof: kern van ons geloof.
De woorddienst bestond uit verschillende lezingen, met als rode draad Gods liefde en zorg voor de mensen. Wij bladeren in het geschiedenisboek van God met zijn volk, en hoorden hoe God een mooie wereld in het leven riep. De mens, tot vrijheid geroepen, kreeg de taak deze wereld bewoonbaar te maken. God verbond zich met de mens en koos een uitverkoren volk uit, welke doorheen verdrukking en ontrouw toch steeds op Hem kon blijven vertrouwen.
Na een vreugdevolle ‘Alleluia’ volgde het evangelieverhaal over de verrijzenis van Jezus
en de homilie.
De doop : verbonden met het licht van Christus
De priester sprak een wijdingsgebed uit over het water. Hij dompelde de paaskaars drie maal in het water. Dit verwijst naar de drievoudige ‘onderdompeling’ in het water bij het doopsel. Vervolgens werden wij uitgenodigd om onze doopbeloften te hernieuwen; waarna wij besprenkeld werden met het doopwater.
Elke eucharistie verwijst naar Pasen
Daarna volgde men de liturgie van elke zondag, want elke zondag verwijst naar de verrijzenis van Jezus. Deze verliep tijdens deze Paaswake wel met heel veel licht, vreugde en muziek, om de blijheid en de vreugde van Pasen uitbundig te gedenken en te vieren.
Paasviering in Oosterzele en in Merelbeke Centrum
Op zondag volgden zeer mooie en vreugdevolle paasvieringen waarin we met heel veel aanwezigen de verrijzenis van Jezus vierden.
In Merelbeke Centrum heerste een warme en leven gevende sfeer van samenhorigheid en vreugde. Bij de intrede werd de brandende paaskaars plechtig naar voor gebracht, terwijl het St.-Pieterskoraal jubelend zong.
De viering stond volledig in het teken van de verrijzenis als bron van vreugde en geluk.
Moge het licht van onze verrezen Heer ons allen verwarmen en in en door ons blijven schijnen.
Bernadette
