Openluchtviering 200 jaar kapelletje op de Pontslag in Balegem
Eenvoudig, sober, stil, rustig, innig, sereen…. Welk woord past het best om de sfeer te omschrijven van een viering zoals deze? Diaken Tom leidde de processie en de gebedsviering. Velen zaten op zondag 15 augustus om 14.30u klaar in de St.-Martinuskerk van Balegem. Tom bad een openingsgebed en op muziek van het orgel volgden we het Mariabeeld en vertrokken we naar buiten.
Vooraan liep een parochiaan met Mariavlag van Banneux. Stoere jongens van de chiro hadden hun schouders gezet onder het Mariabeeld. Op hun rug stond de slogan van de Balegemse chiro Sint-Jozef “Dapper en onbeschoamd”. Tom stapte in zijn mooiste gewaad naast de processie. Op zijn rug stond een mooie, blauwe letter M met daarin de gouden letter A, de beginletters van Ave Maria. Bij het door zijn vingers laten schuiven van de 10 kralen aan de paternoster bad hij het Wees Gegroet voor. Wij baden dan het tweede deel mee. Na 10 weesgegroetjes volgde telkens een voorbede en het Onze Vader. Niet iedereen kende het Wees Gegroet, maar die herhaling van steeds weer dezelfde woorden bracht iedereen wel rust. Het was een lange weg maar we stapten moedig verder, elk met zijn eigen gedachten. Er werd bijna niet gepraat. Af en toe sloten mensen uit de buurt aan. Tom wou een kleine omweg maken om met de processie voorbij het huis van parochianen te stappen, die de laatste tijd moeilijker in de kerk geraken. Ze groetten en keken ons dankbaar aan! Even verder stond aan de voorgevel een tafeltje met wit tafelkleed met daarop een Mariabeeld en een vaas bloemen.
Na zoveel dagen met veel regen, was 15 augustus een aangenaam warme zomerdag, een uitgelezen dag voor zo'n initiatief: een echte processie zoals we ons die herinneren uit een ver verleden.
Toen kwamen we bij het kapelletje aan. Voor de gelegenheid lag er een mooie bloemstuk, gemaakt door een parochiaan. Iemand van het gemeentebestuur had voor en-kele praktische zaken gezorgd: de weg was afgesloten voor gemotoriseerd verkeer en de processie werd begeleid door een agent.
De streekfotograaf die ook voor de techniek zorgde, was aanwezig. Er stonden ongeveer 60 stoelen klaar, ze werden allemaal gebruikt, in de zon of in de schaduw.
Stilte…enwelkom!
Bij de inleiding van de viering dook diaken Tom eventjes in de 200-jarige geschiedenis van het kapelletje dat in 1821, dus voor de onafhankelijkheid van België gebouwd is. Het was de tijd waarin de katholieke Zuidelijke Nederlanden zich verzette tegen de inmenging van Koning Willem I (protestantse Noordelijke Nederlanden) op vlak van godsdienst en onderwijs.
Het kapelletje is in de loop van de jaren altijd een plek geweest waar velen troost gevonden hebben, waar gebeden werd om ver-schillende redenen. Het Mariabeeld is ooit verdwenen maar een parochiaan schonk een nieuw beeldje en liet het zelfs beschilderen.
Tijdens de viering bleven ook de kinderen en vormelingen heel rus-tig. Dat ze niet samen,maar wel tussen hun ouders zaten was daarbij wel een voordeel. Alle vormelingen hadden hun ouders, broers en zusjes meegebracht! 2 vormelingen mochten het kyriegebed en de voorbeden voorlezen. Een parochiemedewerker las de lezing. Af en toe kwam een wandelaar of fietser voorbij, die zocht tussen de achterste rij en de gracht een doorgang, sommigen bleven ook wat staan en volgden de viering. Ook kwam enkele keren een vlinder voorbijvliegen. Op de terugweg vlogen veel vlinders af en aan. Er staan in die straat dan ook heel wat vlinderstruiken, die hun naam duidelijk niet gestolen hebben.
Speciaal voor deze 200ste verjaardag van het kapelletje liet diaken Tom noveenkaarsen maken die tegen de prijs 5 euro verkocht werden/worden. Hij las het gebed op de kaars voor en vertelde dat Mare, een orgeliste, de tekening op de kaars gemaakt heeft.
Tot slot van de viering dankte diaken Tom alle aanwezigen en iedereen die zich ooit ingezet heeft voor het onderhoud van het kapelletje, hij dankte ook al wie betrokken was bij deze viering en met Maria’s zegen ging iedereen terug naar huis. En wij allen danken diaken Tom voor die mooie viering op het feest van Maria.
Verslag AnnWillems
Foto's Danny DELOBELE