WEEK VAN DE VRIJWILLIGER
Wat als … er geen vrijwilligers in onze parochie waren?
Van 2 tot 10 maart is het de week van de vrijwilliger. In heel het land worden de vele duizenden vrijwilligers bedankt voor hun grote inzet. En dat mag wel eens, want een maatschappij zonder vrijwilligers is ondenkbaar. En ook een parochie zonder vrijwilligers is ondenkbaar geworden, zeker de laatste jaren, nu het aantal vrijgestelden blijft dalen. Bij gelegenheid van de week van de vrijwilliger moest ik spontaan denken aan de rubriek “Wat als…” uit een gekend en ludiek TV- programma, en ik maakte volgende bedenkingen: Wat als er geen vrijwilligers waren in onze parochie?
Wat als er geen vrijwilligers waren in de liturgie?
Stel je eens voor: een viering in één van onze kerkplekken waar alleen maar vrijgestelden aan het werk zijn: een voorganger met aan zijn zijde eventueel een diaken, een organist aan het orgel, en op enkele plaatsen een koster. Voor de rest: niemand. Als je binnenkomt, word je niet begroet en moet je zelf je zangboek nemen. Volgblaadjes zijn er niet, want er is niemand die deze heeft gemaakt, gekopieerd en gevouwen. Als de dienst begint, komt de voorganger met de diaken alleen binnen, want er zijn geen misdienaars. Er zijn ook geen lectoren, geen kindermoment, geen koorzang of geen voorzang. Op het altaar staan geen bloemen of andere versieringen. Na de voorbeden moet je even wachten, want de voorganger moet eerst met de schaal rond komen, en ook het communie-delen zal wat langer duren, zonder hulp. Ook de wekelijkse gebedsdiensten op de marktdag kunnen niet meer doorgaan.
Je ziet het: het zou maar een triestige boel zijn zonder vrijwilligers in de liturgie.
Wat als er geen vrijwilligers waren in de diaconie?
Stel je eens voor: onze parochie zonder vrijwilligers die zich inzetten voor de minsten van bij ons. Geen werkgroep Broederlijk delen en Welzijnszorg, geen solidariteitsmaal meer, geen welzijnszorgactie ‘een mand om te vullen’; geen Vincentius-vereniging waar de meest kwetsbaren van bij ons terecht kunnen; geen communie aan huis meer; geen werking van Samana, waardoor heel wat thuisgebonden zieken geen bezoek of attenties meer krijgen, geen rouwzorg meer, geen rustoordbezoek meer.
Je ziet het: het zou een grote leegte zijn zonder vrijwilligers in de diaconie.
Wat als er geen vrijwilligers waren in de verkondiging en catechese?
Stel je eens voor: in onze parochie is er geen enkele vrijwilliger die zich inzet in de verkondiging of in de catechese: iedere week moet je noodgedwongen naar dezelfde personen luisteren voor de homilie, want de preekgroep is er niet meer. In het parochieblad staan geen inhoudelijke artikels meer, want het zijn vrijwilligers die deze schrijven. Erger nog: er zullen gewoon geen plaatselijke bladzijden meer verschijnen in het parochieblad, want zonder vrijwilligers komt dit niet tot stand. Verder is er geen doopvoorbereiding meer, geen huwelijksvoorbereiding, geen vormselcatechese, geen Gabriëlontmoeting.
Je ziet het: het zou heel pover zijn zonder vrijwilligers in de verkondiging en de catechese.
Wat als er geen vrijwilligers waren in de gemeenschapsopbouw?
Stel je eens voor: alleen de vrijgestelden staan in voor het beleid en het beheer van de roerende en onroerende goederen van de parochie. Er is geen parochieploeg die regelmatig samenkomt en het beleid en de toekomstvisie van de parochie behartigt. Er zijn geen kerkfabrieken die instaan voor de kerkgebouwen en die ervoor zorgen dat op een aangename manier liturgie kan worden gevierd. Er zijn geen V.Z.W.’s die de parochiezalen beheren, de verhuur op zich nemen en ervoor zorgen dat er een goed beheer is. Ook de administratie zou wat worden zonder vrijwilligers: de registers worden niet meer ingevuld, het geld wordt niet meer geteld, de rekeningen worden niet meer betaald, de parochiekas wordt niet meer bijgehouden, de misintenties worden niet opgevolgd, de website en de facebookpagina’s blijven leeg, heel wat dossiers worden niet bijgewerkt en bijgehouden.
Je ziet het: er zou heel wat mislopen zonder vrijwilligers in de gemeenschapsopbouw en de administratie
Besluit
Onze parochie zou er heel anders uitzien zonder vrijwilligers. We bekeken de liturgie, de diaconie, verkondiging en catechese, de gemeenschapsopbouw en de administratie. Maar ook in de bredere kring rond de parochie en het pastorale leven zijn er nog altijd heel wat vrijwilligers aan de slag. Denk maar aan de parochiale en christelijk geïnspireerde verenigingen, zowel voor de jeugd, de volwassenen als voor de bejaarden. Denk ook aan de vele schoolbesturen en comités, de werkgroepen. En we zijn ongetwijfeld nog enkele groepen vergeten.
Het is duidelijk: een parochie zonder vrijwilligers in ondenkbaar en onhoudbaar. We mogen zelfs stellen dat het zonder vrijwilligers onmogelijk is om van een parochie te spreken. De vrijwilligers zijn een onmisbare schakel voor onze parochiegemeenschap.
Daarom: Duizendmaal dank aan allen die zich vrijwillig inzetten binnen onze parochie: jullie zijn het zout der aarde en het licht in de wereld.
Lang leve de vrijwilligers!!!
Deken Yvan Stassijns
